Door Ton van Wieringen (2002)
Cees Brem maakte furore bij GSV èn Jodan Boys. Als hij er zin in had, dan manifesteerde de balvaardige Cees Brem zich als een stervoetballer. Zowel zijn favoriete club GSV als Jodan Boys profiteerden van zijn niet geringe capaciteiten. Met GSV promoveerde de wispelturige maar ook uiterst productieve aanvaller van de derde naar de eerste klasse, terwijl de Stolwijkersluisbewoner Jodan Boys zelfs van de vierde naar de eerste klasse hielp. Het verblijf in die (destijds) hoogste amateurafdeling duurde slechts één seizoen, omdat beide teams de kwaliteiten misten om zich te handhaven. Stadgenoot Gouda slaagde daar wel in.
Had Brem op zaterdag dan wel zondag zo’n show ten beste gegeven, dan overlaadden de lokale dagbladen hem met superlatieven. Een bloemlezing: Brem bezorgde tegenstanders kippenvel, Brem zaait verwarring met prachtige soli, op zijn sublieme techniek staat geen maat, verraderlijke schoten en beheerste dribbels doen het publiek smullen, Brem zorgt voor peper en zout in het Goudse voetbalmenu. Vaak haalden echter ook kwalificaties als grillig, omstreden, weinig serieus en ongetraind de kolommen. Cees Brem, die onlangs – in 2002 – het heibedrijf aan zoon Rik overdeed en nu van zijn pensioen geniet, maakte van zijn hart nooit een moordkuil. En verzeilde aldus in conflictsituaties met trainers, bestuurders en scheidsrechters. Schorsingen waren het gevolg. ,,Omdat ik tegenspelers in de luren legde met mooie passeerbewegingen, kreeg ik vaak trappen,” aldus Brem. ,,Dat liet ik niet over mijn kant gaan. Een scheidsrechter die na zo’n overtreding niet floot, maar mij aanraadde de bal eerder over te spelen, schold ik uit voor hork. Toen Hork een Friese jongensnaam bleek te zijn, kreeg ik geen straf. Als opstellingen of spelsystemen me niet zinden, stond ik klaar met kritiek. Dat ik zes broertjes dood had aan trainen, begreep bijna niemand. Na een lichamelijk zware dag onder de heistelling had ik ’s avonds geen zin om te trainen.” Omdat Brem tot een groen-witte familie behoorde – vader Rikus verdedigde het GSV-doel – was de clubkeuze gemakkelijk. De ‘beroemde’ tandem Piet de Jong – Cees Brem baarde opzien. ,,We speelden werelds,” laat Brem weten. ,,De dubbele één – twee voerden wij zo perfect uit dat de Spartanen Tonny van Ede en Tinus Bosselaar met hun trainer Dennis Neville naar Gouda kwamen. Ik lag wel eens overhoop met Piet, maar ik kende geen technischer speler dan hij. Piet was en is nog steeds trouwens een echt voetbaldier, iedereen voetbalde graag met hem. Ik was nonchalanter”.
Met De Jong heeft Brem gemeen dat hij geen betaald voetbal speelde. Aanbiedingen van het Haagse ADO en het Groningse GVAV, waar Tonnie van Leeuwen (ex-ONA) in het doel stond, werden terzijde geschoven. De publiciteitsgevoelige Brem reageerde via de kranten: ,,Al komt Real Madrid, ik blijf bij GSV. Het interesseert me niet dat ik in Groningen 75.000 gulden waard ben”. Achteraf zegt hij daar geen spijt van te hebben. ,,Als beroepsvoetballer had ik nooit zoveel kunnen verdienen als onder de heistelling. Bovendien wilde ik geen slaaf zijn van een club en een trainer. Ik wilde een eigen mening hebben”.
Onenigheid over het spelsysteem en de groeiende belangstelling voor handbal deden hem besluiten overschrijving aan te vragen naar Jodan Boys. ,,Kon ik mooi op zondag voor Vires spelen”.Na een seizoen met veel doelpunten en promotie naar de derde klasse keerde de man met het ‘groen-witte’ hart terug naar de basis aan de Bodegraafsestraatweg om echter een jaar later weer naar Oosterwei te gaan waar Jodan Boys met een sterk team in de derde klasse uitkwam. Onder leiding van de Limburger Theo Cremers klommen de oranjehemden in twee seizoenen naar de eerste klasse. Bekende spelers uit die tijd: doelman Ton de Hoop, Ad van Maaren, Stef van der Jagt, Ben van Hofwegen, Teun Sterk, Teus Rijlaarsdam, Ferdy Kolster en Joop Alphenaar. In Rijsburg kreeg Rijnsburgse Boys met 0-5 klop. Cees Brem drukte een duidelijk stempel op die wedstrijd. Legendarisch is ook het bekerduel tegen Zwart-Wit ’28 met ex-Olympiaan Frans Steur: 3-4 na een 3-1 tussenstand. Met Brem als absolute uitblinker. Toen De Hoop en Van Maaren vertrokken, kon JB in de eerste klasse geen vuist maken en degradeerde. Voor de tweede maal keerde Cees Brem terug naar GSV waar hij tot zijn 38e in het eerste speelde en later als voorzitter optrad.
Uit de serie Goudsch van Oud.
Goudsche Courant 18 september 2002.