Uit de serie Goudsch van Oud; maart 2001; Goudsche Courant
Door Ton van Wieringen
Joop Korevaar, geboren in 1950, voetbalde vele jaren in het Haagse Zuiderpark voor ADO en FC Den Haag. Vanaf de oprichting van het betaalde voetbal in 1955 hielden veel Gouwenaars zich als prof of semi-prof met het populaire spel bezig. In 1967 werd Joop Korenaar door het Haagse ADO gescout. Hij speelde toen in de A-jeugd van Gouda aan de Nieuwe Vaart.
Korevaar woonde in de arbeidersbuurt Korte Akkeren op het Uiverplein. ,,De ene kant van het plein was voor Gouda en de andere kant voor ONA,” weet de 50-jarige zich in 2001 te herinneren. ,,Er kwamen veel goede voetballers uit de Korte Akkeren, zoals Dick van Dijk, Piet van Oudenallen, Leen Bezem, Fred de Gruijl, Renke Prevo, Tonny van Leeuwen, Arie Hersche. Elke vrije minuut werd er op straat gevoetbald.”
Tijdens zijn eerste seizoen bij ADO (1967-1968) onder de Oostenrijkse trainer Ernst ‘Kein Geloel’ Happel speelde de benjamin van het elftal als spits tegen onder meer Feijenoord, met Moulijn, Israel en Pieters Graafland. Medespelers waren de van Olympia afkomstige doelman Ton Thie, Aad Mansveld, Harrie Heynen en Theo van der Burch.
Ton Thie, die via het Schiedamse Hermes-DVS bij ADO kwam en het Nederlands B-elftal haalde, woonde in 2001 in het West-Afrikaanse Gambia. Jan van Beveren was voor hem een geduchte concurrent.
Omdat Korevaar niet veel goals maakte, verhuisde hij naar de positie van verdedigende middenvelder om tenslotte als rechtsbenige speler op de linksbackplaats terecht te komen. ,,Mijn eerste contractjaar leverde me negenhonderd gulden op. Ik werkte ’s morgens als boekhouder bij plateelfabriek Zenith. Omdat ik nog geen rijbewijs had, reed ik met Ton Thie mee. Met Ton kon ik lezen en schrijven.” Veertien seizoenen maakte Korevaar deel uit van ADO en – zoals het later heette – FC Den Haag. Joop speelde 250 wedstrijden voor ADO en 258 voor FC Den Haag.
De in een fraai grachtenpand te Schoonhoven wonende Korevaar laat een aantal hoogtepunten de revue passeren. ,,Vierde in de Eredivisie nadat we als herfstkampioen de winter in gingen. Successen in Nederlandse beker. Deelname aan de Intertotocompetitie, Europa Cup 2 en 3.” En vervolgend: ”Tegen Feijenoord speelden we meestal beter dan tegen Ajax. Die club lag ons niet. Het was een prachtige tijd met prima trainers. Behalve Happel maakte ik Boskov, Jezek, en Piet de Visser mee. Ik speelde samen met Dick Advocaat, Aad de Mos. Op een gegeven moment speelden er zelfs vier Gouwenaars in ons elftal: Willem Berckenkamp, Leen Swanenburg, Ton Thie en ik.”
Dat het Haagse betaalde voetbal diep is weggezakt, gaat hem in 2001 aan het hart. ,,De stad en de trouwe supporters verdienen het om weer een eredivisieclub te hebben. Ik zou daar best mijn schouders onder willen zetten.” Met Johan Neeskens maakte Joop deel uit van de UEFA-jeugd en van Jong Oranje. Later weigerde hij als Jehova’s Getuige het Oranje shirt te dragen toen hij tot de 22 spelers behoorde voor het WK van 1974. PSV en NEC toonden belangstelling voor de solide verdediger die ADO evenwel trouw bleef. ,, Ik had het in Den Haag naar mijn zin. Publiciteit hoefde voor mij niet. Ik beschouwde het voetbal als mijn werk. Over mijn geloofsovertuiging werd nooit moeilijk gedaan.”
In 1981 werd Korevaar voor betaald voetbal afgekeurd nadat hij tijdens de training een knieband scheurde en te laat geopereerd werd. Ton Thie haakte eerder af met een liesblessure. Korevaar bouwde af bij Gouda in de tweede klasse alvorens met het diploma Oefenmeester 1 Rijswijk, DSVP, VOC, RKAVV, Soccer Boys en Alphen te trainen.
Drukke werkzaamheden weerhouden hem er in 2001 van zijn trainingsactiviteiten voort te zetten. Ook de hobby’s skeeleren en schaatsen ( in 1985 deed Korevaar mee aan de Elfstedentocht) komen er door in het gedrang. Via de Vereniging van Contractspelers houdt Korevaar binding met de voetballerij. Voor de VVCS adviseert Korevaar spelers bij het maken van een arbeidsovereenkomst. Een groot aantal spelers behoort tot zijn klantenkring zoals Arthur Numan (Glasgow Rangers), Philip Cocu (Barcelona) en Arjan van der Laan (FC Twente).
De “Korte Akkeren” als “arbeidersbuurt” af te schilderen, geeft een verkeerde indruk van de feiten. De Korte Akkeren is geen buurt, maar een wijk en werd ook toen al bewoond door een grote verscheidenheid aan beroepen. De tweedeling van het Uiverplein in een Gouda- en ONA-zijde is leuk bedacht, maar strookt niet de werkelijkheid. Het voetbal op straat was inderdaad een gewoonte en ik herinner mij Joop als een uitzonderlijk getalenteerd mannetje, zelfs al toen hij 5 jaar oud was….
Beste Hans,
Wijk was misschien beter geweest dan buurt. ‘Arbeiders’ hou ik erin. Veel KA-bewoners moesten met hun handen de kost verdienen bij o.a. Kaarsenfabriek, Garenspinnerij, Gouda Vuurvast, Compaxo. Ik heb er 25 jaar met plezier gewoond. Met een voorliefde voor de rood-zwarten. Uit de koker van Joop komt dat het Uiverplein was verdeeld in ONA en Gouda-supporters. Ik vind wel dat de Vogelbuurt meer Goudafans/voetballers herbergde. Fred de Gruijl en Joop Korevaar woonden daar, maar ONA’s Arie Hersche ook.
Ik ben er geboren en getogen: Reigerstraat, Uiverplein, Mosstraat en KW-weg. Voetbalde tot mijn 16e bij de Jodan Boys en daarna bij ONA. Runde daar jarenlang het clubblad, kwam in 1970 in het bestuur en werd spoedig voorzitter (tot 1974). Bleef nog lang achter de schermen betrokken bij de club. Werd zo’n tien jaar geleden nog eens “ingehuurd” om de financiën op orde te brengen dat resulteerde in twee opeenvolgende financiële jaarverslagen. Vandaar…..
Hans de Keizer, ik was de beste vriend van Jopie. Ik heb hem net nog even gebeld en beiden hebben we nog nooit gehoord van ene Hans de Keizer. Volgens mij ben je gewoon een fantast.
P.S. Voor een goed begrip: mijn verhaal is bedoeld al toelichting op mijn kennis van en betrokkenheid bij de wijk. Het lijstje voetballers alleen al van het Uiverplein is bijna oneindig lang. Ik noem als voorbeeld: Wim Botterop, Rob den Blijker, Jo de Jong, zijn zoon Joop de Jong, Andries van der Speld, Adrie de Joode, Ab Prevo (en broers). In de Reigerstraat was Jan van der Laan onze buurman. Zijn dochter Corrie trouwde icoon Fred de Gruijl, enz. Je zou er een dik boek mee kunnen vullen…
Leuke reacties Hans, die bewijzen dat het voetbal van vroeger nog leeft. Joop de Jong zat bij me in de klas. De gebroeders Prevo woonden aan de KW-weg, niet ver van de Schaepmanstraat waar ik woonde.
Ton, als je op leeftijd raakt (zoals ik) is het “terugbliktraject” heel wat groter dan hetgeen (hopenlijk) nog komt…Opvallend is dat, wat mij betreft, het geheugen nog redelijk goed functioneert. Dat zie ik overigens niet als een nadeel maar eerder als een welkome aanvulling. Mijn vader, geboren in de Vorstmanstraat, heeft als kind (hij was van 1911) de oprichting van ONA van dichtbij meegemaakt. Hij kende dan ook een aantal spelers uit die begintijd persoonlijk. Zelf mocht hij, vanwege de streng NH-opvoeding niet voetballen en zeker niet op zondag. Het weerhield hem er trouwens niet van alle thuiswedstrijden van zijn favoriete club te bezoeken. En vanaf 1950 nam hij mij mee naar elke thuiswedstrijd; de ene week ONA 1 de andere ONA 2. Ik groeide ahw met ONA op. Ik heb dan ook in de periode 1950 – 1976 weinig thuiswedstrijden gemist… Geen idee wat je met dit verhaal moet Ton; schoot me spontaan te binnen..Groeten, Hans
Ik ken Joop van de Emmaschool Gouda en van het toen nog voetbal en atletiek vereniging (Gouda) op de nieuwe vaart en in die tijd met zijn moeder met de snoepkraam op de markt begin jaren 70, zelf ben ik in 1974 uit Gouda verhuisd naar Deventer in 77 -78 heb ik Joop nog eens aangesproken in de spelers home van GA Eagels, waar hij een wedstrijd speelde met Ado of FC den Haag, dat was voor ons heel verrassend. Inmiddels ook alweer ruim 45 jaar geleden.
Van 1951 tot 1957 woonde ik op het Uiverplein vrijwel naast de familie Korevaar. Zoals uit eerdere reacties blijkt werd daar veel op en rond de flats gevoetbald. Joop was in vergelijking met de meeste andere jongens een stuk jonger en was halverwege de jaren vijftig zo’n jaar of vijf. De keren dat ik het ventje op straat met een bal bezig zag beloofde veel goeds, al was niet toen niet te voorzien hoeveel ! Dat Joop zich mij niet herinnerde is begrijpelijk gezien het leeftijdsverschil en mijn verhuizing in 1957. Van zijn broer Berrie, met wie ik wel regelmatig voetbalde, heb ik nooit meer iets van vermomen. Trouwens: Joops vader voetbalde zelf in één van lagere elftallen van ONA.