Ingrid Veenhuis speelde 200 waterpolo interlands en grossierde in prijzen en titels
Door Ton van Wieringen (mei 2020)
Ingrid Veenhuis (58) werd op 5-jarige leeftijd lid van Donk en ging er nooit meer weg. Tegenwoordig traint ze de herenwaterpoloers – met zoon Kjeld – die het bijzonder goed doen in de Eredivisie. Ze woont met echtgenoot Marco in een riante woning aan de (Reeuwijkse) Platteweg maar ze krijgt ook in het Groenhovenbad een thuisgevoel. ,,Na een gedwongen coronapauze word ik gelukkig van het geluid van zwemmers in het water,” bekent ze. ,,Zelfs aan die chloorlucht heb ik geen hekel.”
Haar vader Piet Scholten (1921-1995) voetbalde rond 1950 in het eerste van VV Gouda en was later trainer van ONA, Gouda, GSV, Donk, Oudewater en het Nootdorpse RKDEO. Piet was jarenlang werkzaam bij Gouda Vuurvast en gaf de voorkeur aan trainingen mèt bal.
Piet kon niet zwemmen maar zijn dochter des te beter. Ze groeide op in de Schaepmanstraat en de Walraven van Halllaan. ‘Clubicoon’ Jan van Velzen leerde haar bij Donk zwemmen. Al gauw bleek ze talent voor waterpolo te hebben. ,,Sportbeoefening en coaching zat en zit in mijn genen,” zegt Ingrid Veenhuis – Scholten. ,, Ik kan er niet buiten. Nog steeds is er die sterke drang om altijd te willen winnen. Tot vreugde van mijn vader. Korfballen deed ik ook, maar toen ik moest kiezen, werd het waterpolo. Mijn vader zei dat ik als korfbalster niet verder dan België zou komen. Achteraf de juiste keuze. Maar het is goed om meerdere sporten te combineren. Het heeft me beter gemaakt.”
De linkshandige Veenhuis die ongeveer 200 interlands speelde, de hele wereld zag, World Cups won, titels vergaarde, erelid is van de club sinds 1990 en bij de Goudse sportverkiezingen tot vrijwilliger van het jaar werd uitgeroepen, zit het coachen dus in de genen. En dat geldt ook voor haar zoons Kjeld en Ingmar. Haar eerste van vele nationale titels was die met de meisjes van Donk.
. Al op jonge leeftijd deed ze met de senioren mee en als 16-jarige debuteerde ze met Oranje in de Verenigde Staten. ,,Ik was met mijn ouders en broer Ruud nooit verder dan Zeeland geweest,” blikt ze terug. ,, Dat was wat in die tijd. Ik ontwikkelde me tot allrounder met scorend vermogen en defensieve kwaliteiten.” In 1985 betwistte ze haar laatste van ongeveer 200 interlands. Bij Donk stopte Veenhuis als speelster in 1992. Haar erelijst spreekt boekdelen: Fina World Cup 1980, het officieuze WK 1982 in Ecuador, Fina World Cup 1983, Europa Cup 1987 met Donk, Europa Cup 1988 met Donk, vijf Nederlandse titels met Donk. Bij de Fina World Cup 1983 werd Ingrid uitgeroepen tot de beste speelster van het toernooi. Vele wedstrijden speelde ze samen met haar ploeggenoten en internationals Marian Walthie en Lieneke van den Heuvel.
Leeftijdgenote Van den Heuvel, die langer actief bleef, won drie World Cups, drie Europese titels en met Donk Europa Cups en zeven nationale titels. Ingrid zag veel van de wereld. Australië, de Verenigde Staten, Canada, Ecuador behoorden tot de landen waar het waterpolo haar bracht.
Vanaf 1985 begon ze met afbouwen. Het gezin Veenhuis en Veenhuis Medical Audio vroegen haar aandacht. Veenhuis Medical Audio B.V. leverde hulpmiddelen voor doven en slechthorenden en meetapparatuur voor de diagnostiek van slechthorendheid. Daarnaast leverden zij specifieke apparatuur en software voor de aanpassing van hoortoestellen. Het bedrijf groeide van 19 naar 62 werknemers. ,,Ik deed daar de financiële administratie en personeelszaken,” aldus ingrid. ,,Het in 1966 gestichte bedrijf werd in 1986 door Marco overgenomen van zijn vader. Vier jaar geleden verkochten we VMA aan het Deense Widex. We hebben nu meer vrije tijd. Dus kan ik me inzetten voor de poloclub.” Veenhuis/Widex is al vele jaren clubsponsor van GZC Donk. Vroeger steunde het bedrijf ook Jodan Boys voetbal en korfbal.
Ook als coach verdiende en verdient Ingrid haar sporen. Vanaf 1997 was ze trainster van de kring Gouwe-Rijnstreek en ook met die kringselectie werden diverse nationale titels behaald. Widex GZC Donk leverde vele internationals af zowel bij de vrouwen als de mannen. Tegenwoordig zijn dit Maud Megens, Debby Willemsz, Nomi Stomphorst, Brigitte Sleeking, Kjeld Veenhuis en Guus van IJperen. Andere bekende (ex) – leden zijn onder meer Danielle de Bruijn, de zussen Cabout, Arno Havenga, Robin van Galen, Simone Koot, Patricia Megens, Marloes Nijhuis. Liefst 17 keer veroverden GZC, Donk en Widex GZC Donk het Nederlands Kampioenschap. De vrouwen deden dit elf keer. Het herenteam leek dit seizoen hard op weg naar de titel, tot Corona toesloeg en de competitie definitief werd gestaakt.
De mannen stonden gedeeld eerste met het Utrechtse UZSC. In een rechtstreeks duel was UZSC reeds verslagen. ,,Dus het zag er bijzonder goed uit,” is de reactie van coach Ingrid Veenhuis. ,,We hebben een volwassen, gedreven ploeg met ervaren eredivisiespelers. Omdat ook onze jeugd bovenaan staat in de eredivisie, lijkt het met de opvolging wel goed te zitten. Ik vind het prettig om zo nu en dan een jongere in te passen om ervaring op te doen. Mijn sterke punt is het verbinden. Dat geldt trouwens ook voor trainer John van den Burg. Wij zijn in staat om hechte teams te smeden en een goede sfeer te kweken.”
Ondanks vele aanbiedingen van andere teams, bleef Veenhuis Widex GZC Donk altijd trouw. Ook het verzoek om assistent bondscoach te worden, legde ze naast zich neer. Omdat haar plezier en motivatie nog steeds groot zijn, denkt ze niet aan stoppen. ,,Zolang ze me geen oma noemen en ik niet achter een rollator loop, blijf ik de Goudse club trouw,” is haar stellige reactie.
