Piet van Oudenallen bleef je tegenkomen

Elf seizoenen in het betaalde voetbal

Door Ton van Wieringen (Januari 2021)

Al op 16-jarige leeftijd bereikte Piet van Oudenallen als rechtsbuiten het eerste elftal van De Jodan Boys. Dankzij een goed scoutingsysteem kwam DOS uit Utrecht hem op het spoor en verhuisde Piet in 1966 naar de   betaalde jeugd van die club. Het duurde echter niet lang voor hij deel uitmaakte van de hoofdmacht van de ‘Kanaries’.

In het door een betonnen wielerbaan omzoomde Stadion Galgenwaard groeide de Gouwenaar uit tot een solide verdediger die op grond van een uitstekende conditie knokte van begin tot eind, die het de aanvallers  moeilijk maakte en die graag mee naar voren trok. Toen DOS, Elinkwijk en Velox in 1970 fuseerden, ging Van Oudenallen mee naar FC Utrecht. In 1975 sloot hij zijn betaald voetbalperiode af bij 1^e divisionist FC Den Bosch. Tot 1977. Van Oudenallen woont sinds 1974 in Den Bosch. Maar hij voelt zich ook nog steeds Gouwenaar.

Gouda

Van Oudenallen was Korte Akkerenbewoner. Hij woonde in de Van Baerlestraat en aan de Koningin Wilhelminaweg. Een van zijn zussen trouwde met ONA-speler Arie Hersche (nu 82 jaar) die in de naburige Koekoekstraat woonde. Op 9-jarige leeftijd meldde Piet zich bij  De Jodan Boys dat op een slecht veld aan de Nieuwe Vaart speelde, achter dat van vv Gouda. Met oude voetbalschoenen van zijn broer begon hij aan een boeiend sportleven. ,,Van huis uit waren we protestant. Vandaar de keuze voor De Jodan Boys. Maar ik was ook vaak aan de Walvisstraat te vinden bij ONA,” laat Piet (nu 72 jaar) weten. Omdat ik Arie’s tas droeg, mocht ik gratis naar de wedstrijd kijken en heb ik veel van de semi-prof competitie gezien. Ik mag Arie graag. Een fijne vent en vroeger een goede voetballer van ONA, KFC, FC Zaanstreek en AZ.”

Cruijff

Bij DOS begon Van Oudenallen in de betaalde jeugd. Maar op 12 maart 1967 moest hij met de hoofdmacht aantreden tegen Ajax met Johan Cruijff en Piet Keizer. De duidelijke opdracht luidde: Ga steeds mee met Johan, ook al gaat hij naar de WC ! ,,Ja dat was me wat,” zegt Van Oudenallen. ,,Ik was achttien en moest debuteren tegen het grote Ajax  Ik werd dus voor de leeuwen geworpen en sliep twee nachten niet. Acht maanden eerder speelde ik nog in de vierde klasse van de KNVB. Maar ik hield Cruijff in bedwang en liet me niet gek maken door zijn schijnbewegingen. Kort dekken was het devies. Johan scoorde niet.  De supporters waren tevreden en stopten na afloop bankbiljetten in mijn zak. Het geld gaf ik bij thuiskomst meteen aan mijn moeder. We hadden het niet breed.

Ook later heb ik tegenover bekende spelers als Piet Keizer, Coen Moulijn, Ove Kindvall, Ruud Geels gestaan. In Utrecht was ik links- en rechtsback want ik was tweebenig.”

Het Utrechts Nieuwsblad noemde Piet ‘De man met vier paar longen’ en De Telegraaf noemde hem vanwege het voortdurende schaduwen de ‘vaste verkering’ van Cruijff.  Aansprekende ploeggenoten van Piet waren Co Adriaanse, Hans Kraay sr., John Steen Olsen, Joop van Maurik, Ton Pronk, Leo van Veen, Henk Wery. Bert Jacobs, die geassisteerd werd door Fritz Korbach, sprak hem als trainer het meest aan. In 120 eredivisiewedstrijden scoorde de stevige verdediger met de goede sliding  vier keer en ontving hij twee rode kaarten. ,, Ik was een jongen die er wel inklapte, maar niet iemand bewust onderuit haalde,” laat de Brabander weten. ,,Tegen Liverpool deed ik dat wel toen Kevin Keegan was doorgebroken. Toen moest ik met rood het veld verlaten.”

Feijenoord

Tijdens zijn militaire diensttijd in 1969 toonde Feijenoord belangstelling voor de vasthoudende verdediger omdat Cor Veldhoen stopte. De transfersom bedroeg 160.000 gulden. DOS en Van Oudenallen waren akkoord, maar de legerleiding gooide roet in het eten. ,,Voor toen was dit een hoog bedrag,” blikt Piet terug. ,,Bovendien zou ik tienduizend gulden handgeld en een auto krijgen. Het kon eigenlijk niet mooier. Maar ik was gelegerd bij de Irenebrigade in Schalkhaar bij Deventer en wilde overgeplaatst worden naar een kazerne dichterbij Rotterdam. Helaas viel daar met de overste niet over te praten. Dus bleef ik in de Galgenwaard.”

Ook andere clubs informeerden naar Van Oudenallen: Go Ahead, SVV, FC Twente en het Spaanse Levante (Valencia).  Piet besloot in Utrecht te blijven. ,,Met FC Utrecht speelden we oefenwedstrijden in Spanje tegen Murcia, Zaragoza  en Levante,” herinnert Van Oudenallen zich. ,,Ik bleek goed tegen de warmte te kunnen. Bij Levante kon ik tekenen, maar ik deed het niet. Je verliet toen zomaar niet huis en haard. Bovendien was ik net getrouwd.”

Kuitbeen gebroken?

In oktober 1967 verliep Feijenoord – DOS (5-0) voor 55.000 toeschouwers (!) niet vriendelijk. Deels de schuld van arbiter Boosten die vreemde beslissingen nam. Van Oudenallen viel op door snelle, felle slidings. Piet ging in de aanval, passeerde twee tegenstanders en liep door naar de rand van het strafschopgebied waar Ruud Geels  hem vanachter tegen het kuitbeen trapte.

Hij ging tegen de grond waarna meteen de mannen met de brancard verschenen. In enkele dagbladen stond de volgende dag dat Van Oudenallen zijn kuitbeen had gebroken. Wat niet op waarheid berustte. Piet reageerde in het Utrechts Nieuwsblad: ,,Door die trap van Geels schoot de kramp erin. Maar de masseur hielp me er redelijk snel van af. Die brancard was onzin en het gebroken kuitbeen ook. Over een paar dagen speel ik weer.” Feijenoord won verdiend door 4 goals van Kindvall en 1 van Moulijn. De sterke Kuipclub had ook Eddy Pieters Graafland, Rinus Israël, Hans Kraay sr en Wim Jansen in de gelederen.

 

 

 

 

 

 

 

Degradatie ontsprongen

De laatste jaren had DOS het moeilijk. Seizoen 1968/1969 was geen succes voor DOS en ook niet voor het AZ van zwager Arie Hersche. Met Volendam speelden beide clubs een nacompetitie. Die goed uitpakte voor DOS en AZ, dus ook voor de zwagers. Volendam daalde af naar de 1^e Divisie. ,,Alle spelers van DOS ontvingen 1200 gulden,” weet Van Oudenallen zich te herinneren. ,,Dat was heel wat in die tijd.”

Fusieclub FC Utrecht begon aanmerkelijk beter: 9^e in 1970-1971 en 6^e in 1971-1972. Deze 6^e plaats was het beste resultaat van de FC met Van Oudenallen als contractspeler. Piet had voor de backposities concurrentie van Cor Hildebrand en Hans van Huissteden. Bert Jacobs koos vaak voor Hildebrand en Van Huissteden. Van PSV werd thuis gewonnen, van Ajax thuis nipt verloren en tegen Feijenoord werd thuis gelijk gespeeld.

Gezin, trainerschap en keukenbranche

Nadat hij in 1977 afscheid nam van FC Den Bosch, verdeelde Van Oudenallen zijn tijd tussen gezin, de keukenbranche en het trainerschap. Het langst was hij ‘oefenmeester’ van SC Elshout. Ook was Piet coach van Wilhelmina, FC Engelen, OVH, Hertogstad, Haaften en Maaskantse Boys, verenigingen in en nabij Den Bosch. ,,Ik kan terugzien op een mooie carrière,” besluit Van Oudenallen. ,,Waarbij ik altijd gesteund werd door mijn vrouw Nelly.”