Door Ton van Wieringen
Uit de serie Goudsch van Oud: Goudsche Courant 2 oktober 2002 + aanvullingen
De Goudse motocrosser Ries Huisman (1948 – 2003) slaagde er in van zijn hobby zijn beroep te maken. Met compagnon Han Hoogendoorn bouwde hij een groot bedrijf in schokbrekers op, dat exporteert naar 28 landen. ,,We zijn onder de naam Proflex bescheiden begonnen in de Geuzenstraat met het vervaardigen van schokbrekers voor onze eigen crossmotoren. Daarna verhuisden we naar de Fluwelensingel en weer later naar onze huidige locatie, het Stolwijkse industrieterrein. Tien personeelsleden houden zich dagelijks met de fabricage bezig. Je begrijpt dat ik best trots ben op het bedrijf. Proflex maakt nu uitsluitend ‘shocks’ voor de autorallysport en die worden onder meer gebruikt in Canada, de Verenigde Staten, Israël, Jordanië, Litouwen en Letland”.
Als 16-jarige jongen kon roodharige Ries de aantrekkingskracht van het Goudse Spoorboscircuit niet weerstaan. Terwijl oudere broer Piet het verdienstelijk deed op het naburige ONA-terrein en later aan de biljartkeu verslingerd raakte, sleutelde junior aan brommers. De 50cc klasse was zeer populair op het Spoorbos van MCC Holland. Veel jongens uit stadswijk De Korte Akkeren wisten de weg naar de zware crossbaan te vinden. Han Hoogendoorn, de gebroeders Vooys, Walter de Mooy, Marius van den Berg, Frans Droog, Dirk Sterk en de gebroeders Andre en Frank den Edel sloegen geen race over. Kreidler, JLO, Batavus, Sparta, Benelli, DKW, Boele Kreidler (uit Haastrecht), HMW en Morini waren dè merken. Bijna allemaal omgebouwde brommers. Tot zijn 43e raasde de felle coureur over de Nederlandse circuits. Op 2 punten na miste hij het internationale startbewijs in de kwartliterklasse 250cc. Wel behaalde Huisman het Nederlands Kampioenschap in de categorie nationaal, 1 klasse onder de inters. ,,Mijn grootste succes op twee wielen”, geeft hij toe. ,,In het zand voelde ik me thuis, op een harde ondergrond ging het minder. Achteraf bekeken kwam ik talent tekort. Clubgenoten als Wil van Rossenberg, Peter Groeneveld en Ruud den Hoed toonden meer aanleg voor de sport en reden me voorbij”.
Merkvast was Ries Huisman in de 250cc-klasse allerminst. Hij bestuurde machines van de merken Husqvarna, Montesa, Beta, CZ, Yamaha, Honda en Maico. De toenmalige MCC Holland bestuursleden Theo Wijnhof en Joop Kroesmeijer hadden een zwak voor de Gouwenaar. Toen zijn auto het begaf en de centjes op waren, sprong boomkweker Kroesmeijer bij. ,,Mijn eerste en enige sponsor”, liet hij weten. ,,Als Brabander of Belg had ik ongetwijfeld op meer steun kunnen rekenen. In Gouda leefde de sport niet”. Toen ook zoon Maurice hem de baas bleef, keerde hij de sport de rug toe. ,,Alsof ik een boek dichtsloeg”, blikt Huisman terug. ,,Ik heb me later bijna nooit meer laten zien op het Spoorbos, waar ik toch zo’n mooie tijd heb gehad. Vooral in het nationaal kampioenschap voor clubteams, blonk MCC Holland elk jaar uit. In onze oranje shirts waren we bijna onverslaanbaar, we vochten als leeuwen. Blessures heb ik niet veel gehad, alleen een arm, die regelmatig uit de kom schoot”.
Huisman keerde een jaar later toch terug op de circuits, maar dan in een rally-auto. ,,Een wereld van verschil”, liet hij weten. ,,Een totaal andere discipline. Je bent beter beschermd ook al haal je snelheden van boven de 200 km. We zijn wel eens over de kop gegaan, maar altijd zonder kleerscheuren. Een goede conditie blijft belangrijk om de concentratie niet te verliezen. Je zit uren achtereen achter het stuur en je moet blind vertrouwen op je navigator. In Nederland doen we mee aan spectaculaire rallysprints op industrieterreinen. Misschien is in Gouda nog eens zoiets te organiseren”. Hetgeen niet gebeurde.
Met twee Mitsubishi Lancers namen vader en zoon aan grote rally’s deel als de Engelse Royal Automobile Club (RAC) Rally over 1600 km en de Griekse Acropolis (1441 km). Drie dagen werd het parcours verkend en drie dagen duurde de wedstrijd. Ries Huisman deed mee aan zes WK’s. Een debuut op het asfalt van Zandvoort of Assen is uitgesloten. ,,Dan moet er ook nog eens een racewagen aangeschaft worden en dat is teveel van het goede”, aldus Huisman. ,,In de rallysport stoppen we genoeg geld”. Nu Ries Huisman de zaak heeft overgedaan aan zoon Maurice, houdt hij meer tijd over voor het testen van auto’s en voor een aanmerkelijk rustiger hobby: vissen. Het liefst in Ierland. Dat genieten duurde echter niet lang want in 2003 kwam er een einde aan zijn leven als gevolg van een ernstige ziekte.